ژئوسایت چشمه آب گرم مرتضی علی، در فاصله 30 کیلومتری شرق شهر طبس و در منطقه نمونه گردشگری خرو قرار دارد. چشمه آب گرم مکانی است که آب گرم یا داغ از زمین جوشیده و در سطح جاری می‌شود. معمولا آب این چشمه‌ها مواد معدنی موجود در مسیر خود را حل کرده و به سطح می‌آورند و اغلب به دلیل خاصیت درمانی مورد توجه هستند. این ژئوسایت در قسمتی از کال سردر مشهور به تنگه شاه عباسی، مجموعه‌ای از چشمه‌های آب گرم و سرد در کنار یکدیگر دیده می‌شوند که بزرگ‌ترین دهانه خروجی آن، در بین محلی‌ها، به حمام مرتضی علی شهرت دارد. حداکثر دمای آب این چشمه‌ها ۳۷ درجه سانتی‌گراد است و در فصول مختلف کمی تفاوت دارد. در کنار این چشمه‌ها، چشمه‌های آب سرد نیز مشاهده می‌شوند که به دلیل اختلاف چگالی و املاحی که دارند تا مسافت چند صد متر با آب گرم مخلوط نشده و دو جریان آب سرد و گرم به گونه‌ای شگفت‌انگیز در کنار یکدیگر جاری هستند.
چشمه‌های آبگرم در دیواره‌های آهکی به سن حدود 250 میلیون سال پیش (پرمین، سازند جمال) قرار دارند و از درزها و شکستگی‌های این دیواره‌های آهکی به سطح راه یافته‌اند. آب گرم هنگام راه‌یابی به سطح، سنگ‌های آهکی را در خود حل می‌کند و پس از رسیدن به سطح، سنگ آهک‌ها به شکل کربنات کلسیم در دهانه چشمه‌ها رسوب و اشکال زیبای تراورتنی مانند تراس، ستون و گل‌کلم را ایجاد کرده‌اند. انبوهی از جلبک‌ها و گیاهان در کنار این چشمه‌ها، رشد کرده‌اند و برخی در گذر زمان توسط محلول کربنات کلسیم جایگزین شده و به صورت ساقه‌های گیاهی فسیل شده باقی مانده‌اند. این ژئوسایت در فهرست میراث طبیعی ایران به ثبت رسیده است.
– منابع علمی مورد استفاده در مدیریت ژئوپارک طبس موجود است.
استفاده از این مطلب با ذکر منبع بلامانع میباشد.
