در فاصله 37 کیلومتری جنوب شرق طبس و در حاشیه جاده طبس – دیهوک، چشماندازی از گنبدهای خشتی در زمینه از نخلستانهای استوار و مزارع سرسبز، خبر از سکونتگاهی کهن و زیبا میدهد که اصفهک نام دارد. این روستا همچون نگینی سبز در حاشیه غربی کوهستان شتری و مشرف بر دشت طبس قرار گرفته است. در اثر زلزله سال 1357 طبس، بخشی از بافت تاریخی این روستا تخریب و باعث شد تا مردم روستا خانههای خشتی را ترک کرده و بافت جدیدی را در کنار روستای کهنشان پایهریزی کنند. در سالهای اخیر بافت تاریخی روستا که در اثر زلزله و رها شدن آن، تخریب شده بود توسط مردم روستا مورد بازسازی قرار گرفته و به اقامتگاههای بومگردی تبدیل شده است. بافت تاریخی اصفهک یکی از نمونههای ناب و اصیل از معماری بومی ایرانی است. وجود الگوهای اصیل معماری در ترکیب با مساجد، حسینیهها، حمامها و آبانبارها از یک سو و تلاش تاریخی ساکنان برای رسیدن به پایداری زیستی در شرایط اقلیمی سخت، نشان از وجود طیف گستردهای از ارزشهای فرهنگی، اجتماعی و تاریخی این ناحیه از ایران دارد. همچنین وجود منابع آبی گسترده و خاک حاصلخیز، اصفهک را به یکی از برجستهترین قطبهای کشاورزی ژئوپارک طبس تبدیل کرده که مهمترین محصولات آن، شامل انواع صیفیجات، خرما، نارنج و زعفران است.
علاوه بر وجود بافت تاریخی بسیار ارزشمند، جاذبههای دیگری در اصفهک و پیرامون آن وجود دارند که توجه هر بینندهای را به خود جلب میکند. زیارتگاه زرگ، سد کهن کُریت، چشماندازهای کوهستانی، وجود رخنمونهای سنگی دوران اول و دوم زمینشناسی (دونین تا ژوراسیک و مربوط به بازه زمانی 175 تا 390 میلیون سال قبل)، ذخایر معدنی مختلف (ماسه ریختهگری و بنتونیت)، کال و آبشارهای زیبای تَفتُو، بخشی از مهمترین جاذبههای پیرامون اصفهک به شمار میروند.
– منابع علمی مورد استفاده در مدیریت ژئوپارک طبس موجود است.
استفاده از این مطلب با ذکر منبع بلامانع میباشد.