ژئوپارک جهانی یونسکو لوشان در بخش شمالی استان جیانگشی، در شرق چین واقع شده است و با سومین رودخانه طولانی جهان، رودخانه یانگ تسه در شمال و دریاچه پویانگ، بزرگترین دریاچه آب شیرین چین در شرق، هم‌مرز است. این ژئوپارک مساحتی بالغ بر ۵۴۸ کیلومتر مربع را پوشش می‌دهد که مناظر خیره‌کننده‌ای را به نمایش می‌گذارد که هم ملایم و هم پرشیب هستند و با ادغام یکپارچه کوه، رودخانه و دریاچه همراه شده‌اند. طولانی‌ترین رودخانه چین و سومین رودخانه طولانی جهان، رودخانه بزرگ یانگ تسه، بزرگترین دریاچه آب شیرین چین، دریاچه وسیع پویانگ و کوه زیبای لوشان به طور هماهنگ در یک منظره باشکوه ادغام شده‌اند. این رشته کوه به طور متوسط ۱۲۰۰ متر ارتفاع دارد و بلندترین قله آن، قله هانگ یانگ، ۱۴۷۴ متر ارتفاع دارد. در سال ۱۹۹۶، لوشان به عنوان اولین منظر فرهنگی میراث جهانی چین در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد. همچنین در سال ۲۰۰۴، لوشان به یکی از اولین اعضای شبکه جهانی ژئوپارک‌ها تبدیل شد.
لوشان به خاطر چشم‌انداز پیچیده و چند ژنتیکی منحصر به فردش که از یخچال‌های کواترنری معمول کوه‌های شرق چین، ساختارهای پیچیده هسته دگرگونی و انسداد گسل هورست و اشکال فرسایش آبی تشکیل شده ، شناخته می شود. لوشان زادگاه نظریه یخچال‌های کواترنری چینی است که توسط زمین‌شناس مشهور چینی، لی سیگوانگ، مطرح شد و توجه جهانیان را برای مدت طولانی به خود جلب کرد و لوشان را به کانون مهمی برای تحقیقات علوم طبیعی جامعه بین‌المللی تبدیل کرد. اشکال زمینی آن با گیاه‌شناسی، فرهنگ و تاریخ پیوند نزدیکی دارند.
تاکنون بیش از ۱۰۰ اثر باستانی مهم در لوشان کشف شده است که کل فرآیند انباشت برف و یخ، تشکیل و حرکت یخچال‌های طبیعی، فرسایش و انتقال سنگ و رسوب‌گذاری خاک رس تخته‌سنگی را ثبت کرده‌اند. این آثار، سابقه تاریخی تغییرات اقلیمی دیرینه و ویژگی‌های جغرافیایی در شرق چین هستند. حرکات یخچال‌های کواترنری لوشان شباهت‌های زیادی با یخچال‌های آلپ اروپا و آمریکای شمالی دارند که از اهمیت تطبیقی جهانی و ارزش علمی بالایی در تغییرات اقلیمی دیرینه جهانی و تحقیقات تاریخ زمین‌شناسی برخوردارند. زمین‌شناسی لوشان با گیاهان، فرهنگ و تاریخ پیوند نزدیکی دارد و پیشینه فرهنگی منحصر به فردی را ایجاد می‌کند.
موقعیت جغرافیایی منحصر به فرد، ژئومورفولوژی پیچیده، متنوع و محیط آب و هوایی لوشان شرایط مساعدی را برای تکامل و توسعه گیاهان فراهم می‌کند. لوشان دارای گونه‌های گیاهی غنی است. 2092 گیاه آوندی بومی در این منطقه وجود دارد، از جمله 1 گونه تحت حفاظت درجه یک دولتی و 13 گونه تحت حفاظت درجه دو دولتی. علاوه بر این 33 گونه گیاهی وجود دارد که برای اولین بار در کوه لوشان (کولینگ) کشف شده یا به نام آن نامگذاری شده‌اند.
کوه لوشان، کوهی دورافتاده است که در مرکز دشت وسیع یانگ تسه میانی ـ بالا واقع شده است. این دشت، سرزمینی سرشار از ماهی و برنج با سابقه‌ای طولانی در توسعه کشاورزی است. لوشان یک “پناهگاه” طبیعی برای حیوانات وحشی در این دشت بزرگ است. نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که لوشان دارای ۳۴۲ گونه مهره‌دار، از جمله ۱۷ گونه ماهی، ۴۰ گونه پستاندار، ۲۱۹ گونه پرنده، ۴۲ گونه خزنده و ۲۴ گونه دوزیست است. ۶۷ گونه حشره نیز وجود دارد که برای اولین بار در کوه لوشان (کولینگ) کشف یا به نام آن نامگذاری شده‌اند.
در سال ۱۲۶ پیش از میلاد، سیما چیان از کوه لوشان بالا رفت و ۳۰ سال بعد در شاهکار خود «شی جی/سوابق تاریخی – کتاب رودخانه‌ها و کانال‌ها» نوشت: «من از کوه لوشان بالا رفتم و رودخانه‌ها و دریاچه‌های اطراف کوه را مشاهده کردم و سیل‌های مهار شده توسط دایو، پادشاه بزرگ، را تحسین کردم.» لوشان شاهد رویداد بزرگ کنترل خطرات سیل در چین باستان بود. و این اولین سابقه لوشان در تاریخ است. شاهکار تاریخی و جغرافیایی باستانی «شانهایجینگ/کتاب کلاسیک کوه‌ها و دریاها» لوشان را پایتخت امپراتور نامیده است. در سال ۱۶۱۸، جغرافیدان، کاوشگر و نویسنده شو شیاکه از سلسله مینگ از لوشان بازدید کرد و یادداشت‌های سفر خود را نوشت. فصل آغازین کتاب جغرافیای او «یادداشت‌های سفر شو شیاکه» منبع روز گردشگری چین شد. در دهه ۱۹۳۰، زمین‌شناس مشهور چینی، لی سیگوانگ، نظریه یخبندان کواترنری چینی را در لوشان بنا نهاد.
بهار در لوشان با مه رویایی است؛ تابستان خنک و دلپذیر است. پاییز دامنه تپه‌ها را با رنگ‌های بی‌شماری تزئین می‌کند و زمستان کوه را با برف می‌پوشاند که آن را به یک دنیای کریستالی جادویی تبدیل می‌کند.
مناطقی با زیبایی طبیعی خارق‌العاده، از جمله جنگل‌های انبوه، نهرهای جاری، آبشارها، تنگه‌ها، تپه‌ها و قله‌ها وجود دارد. ویلاهای خارجی از دوره‌های مختلف و سبک‌های مختلف معماری در میان کوه پراکنده شده‌اند و نشانه‌هایی از تاریخ غیرمعمول را به این منظره می‌بخشند. پنج فرهنگ مذهبی در اینجا با هماهنگی همزیستی می‌کنند. در کنار ویلاها، ادیان متعددی که به کوه آمده‌اند، این منظره را با کلیساها و معابد مختلف نیز زینت بخشیده‌اند. مناظر الهام‌بخش، میراث تاریخی قوی و توسعه بین فرهنگی ریشه‌های عمیق فرهنگ چینی و غربی، این کوه را به یک کوه مقدس فرهنگی تبدیل کرده است.
چشم‌انداز زمین‌شناسی و محیط طبیعی شگفت‌انگیز لوشان بسیار مورد توجه هنرمندان، نویسندگان و فیلسوفان بوده و الهام‌بخش بی‌پایانی برای آنها بوده است. شگفتی‌های طبیعی لوشان الهام‌بخش بسیاری از اشعار و نقاشی‌های پرطنینی بوده‌اند که از تاریخ عمیق چین و خود آن جدایی‌ناپذیرند. ۴۰۰۰ مرد ادیب از لوشان بازدید کردند و ۱۶۰۰۰ شعر و بیت سرودند و ۱۰۰۰ کتیبه و سنگ‌تراشی را به یادگار گذاشتند. لوشان زادگاه نقاشی منظره و شعر منظره چینی است. لوشان یکی از مراکز معنوی تمدن چین است.
معبد دونگلین (به معنای واقعی کلمه “معبد بیشه شرقی”) در دامنه کوه واقع شده است. این معبد توسط هوی یوان در سال ۳۸۶ میلادی ساخته شده و به دلیل قدمت طولانی‌اش، شناخته شده و مورد تجلیل قرار گرفته است. این مکان خاستگاه فرقه بودیسم سرزمین پاک چینی است. آکادمی غار گوزن سفید، که قدمت آن به سال ۹۴۰ میلادی برمی‌گردد، در دامنه قله وو لائو واقع شده است و اغلب به عنوان بزرگترین آکادمی از چهار آکادمی باستانی آموزش کلاسیک چینی شناخته می‌شود.
آکادمی غار گوزن سفید، با ۷۰۰ سال قدمت، نمایانگر نئوکنفوسیوسیسم چینی است که تأثیر قابل توجهی بر تاریخ آموزش در چین و جهان گذاشته است. لوشان زادگاه فرقه سرزمین پاک بودیسم است. محیط جغرافیایی و طبیعی منحصر به فرد لوشان، منظره‌ای از آبشارها و چشمه‌ها، کیفیت عالی آب و فرهنگ بی‌نظیر چای ابر و مه لوشان و چای و چشم‌انداز بهاری لوشان را ایجاد کرده است. بیش از ۶۰۰ ویلای به خوبی حفظ شده با سبک‌های معماری بیش از ۲۰ کشور غربی در دوران مدرن، لوشان را به موزه‌ای از معماری ویلاهای مدرن تبدیل کرده است که منعکس کننده ادغام فرهنگ‌های چینی و غربی است. باغ گیاه‌شناسی لوشان، که در سال ۱۹۳۴ ساخته شد، اولین باغ گیاه‌شناسی زیر آلپ در چین است.
