ژئوسایت ذخیره‌گاه جنگلی سِنو در شمال روستای سرند و مودر و با مساحتی بیش از 9 هزار هکتار، در دامنه‌های رشته کوه شتری و در منطقه چِهرِستو و بُغوز واقع شده است. سِنو گونه‌ای از درختان زبان گنجشک و یکی از مهم‌ترین گونه‌های گیاهی رشته کوه زاگرس در غرب ایران است که وجود آن در این منطقه بسیار جالب توجه است.
مهم‌ترین عامل گسترش این گونه ارزشمند در این منطقه، تشابه سنگ‌شناسی رشته کوه شتری با رشته کوه زاگرس و نیز ارتفاع این رشته کوه است که مانند سدی بزرگ در مقابل جریان‌های هوا و بارانی عمل کرده، موجب ریزش نزولات جوی بیشتر در این قسمت از ژئوپارک طبس شده است.
وجود این جنگل در میان کویر لوت و دشت کویر، حضور انواع گونه‌های جانوری و گیاهی از جمله درخت اُرس، انجیر، بادام کوهی، بَنه، نسترن، بادامچه (بادام خاردار) و شیرخشت، وجود قلل شتری و چشم‌اندازهای مرتفع کوهستانی، دره‌های عمیق و سنگ‌های گوناگون دوران اول و دوم زمین‌شناسی از جاذبه‌های دیگر این رویشگاه هستند.
– منابع علمی مورد استفاده در مدیریت ژئوپارک طبس موجود است.
استفاده از این مطلب با ذکر منبع بلامانع میباشد.
