✅️ طاق خشت و گل اِصفَهک؛ بازآفرینی دانش بومی در معماری پایدار.
🔷️ در ژئوسایت بافت تاریخی اِصفَهک، یکی از بزرگ‌ترین طاق‌های خشت و گل با دهانه ۹ متر و ارتفاع ۷/۵ متر ساخته شده است. طراحی و محاسبات این سازه توسط تیم پژوهشکده خاک اصفهک انجام شد و اجرای آن به دست استادکار ماهر، اوستا حسین باقری، صورت گرفت.
🔷️ این طاق از نظر ابعاد در ردیف بزرگ‌ترین سازه‌های ساخته شده با مصالح بومی قرار می‌گیرد و اهمیت آن تنها به جنبه‌های مهندسی محدود نیست؛ بلکه پیامدهای زیست‌محیطی و فرهنگی نیز دارد. استفاده از خشت و گل سبب کاهش مصرف انرژی فسیلی، حداقل‌سازی آلاینده‌ها و بهبود شرایط حرارتی در اقلیم گرم و خشک کویر می‌شود.
🔷️ از منظر فرهنگی، این سازه بازتابی از تجربه و دانش بومی مردم مناطق کویری ایران است که طی قرن‌ها برای پاسخ به شرایط دشوار اقلیمی، الگوهای خاص معماری را ابداع کرده‌اند.
🔷️ همچنین این پروژه جنبه‌ای پژوهشی نیز داشت و امکان بررسی توانایی خشت و گل در ساخت سازه‌های بزرگ و اجرای طاق‌های بدون قالب را فراهم آورد.
🔷️ در نهایت، طاق خشت و گل اصفهک نمونه‌ای شاخص از معماری پایدار بومی است که با اتکا به مصالح طبیعی و دانش سنتی، پاسخی علمی و کارآمد به نیازهای امروز ارائه می‌دهد.
🔷️ روستای اِصفَهک، چشم اندازی زیبا از طاق‌های خشتی در زمینه نخلستان‌های استوار و مزارع سرسبز است که در سال ۱۴۰۴، به عنوان یکی از بهترین دهکده‌های گردشگری جهان توسط سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) ثبت شد.
